In 2002, na de dood van Unita-leider Jonas Savimbi, werd een staakt-het-vuren bereikt en sindsdien worden pogingen gedaan tot wederopbouw van het land.
Door de oorlog was een derde van de bevolking van huis verdreven en het land was fysiek, moreel, persoonlijk en maatschappelijk volkomen ontwricht.
Dos Santos, al sinds 1979 aan de macht, staat voor een centralistische politiek naar Chinees model. Angola heeft echter een andere geschiedenis en traditie en het is de vraag of dit werkt.

Verkiezingen worden jaar op jaar uitgesteld. De verwachting is nu dat ze pas in 2008 zullen plaatsvinden. Het is dos Santos zelf die de verkiezingen steeds uitstelt omdat hij eerst een sterkere positie wil verkrijgen. Er bestaan maar een paar kleine oppositiepartijen zonder noemenswaardige aanhang of bereik. Een aantal van hen staat zelfs bij dos Santos op de loonlijst en vraagt openlijk om geld.
Ook de Unita speelt geen grote rol van betekenis meer en de huidige leider Samakuva lijkt vrij eerlijk. Af en toe bekritiseert hij dos Santos zelfs openlijk, ‘je lijkt wel Salazar’ en dat wordt hem niet in dank afgenomen.

Foto: Rafaël Marques

Onlangs kwam de onderminister van African Affairs van de VS, Jendayi Frazer, op bezoek in Angola. Zij vond dat de voorbereidingen voor de verkiezingen heel goed verlopen. Ook zei ze het volgende:
"I believe Angola can become a model of post-conflict democratic transition, and has the resources - human capital and natural endowments - to be a regional and global leader in world affairs"
De VS zijn bijzonder geinteresseerd in Angola’s olie. Veel Angolezen hebben echter een hekel aan de VS vanwege haar rol in de ‘koude oorlog’ en de burgeroorlog.

Alles speelt zich af in Luanda waar een politieke elite is gevestigd. Zo’n 100 families hebben daar gezamenlijk de macht in handen. Daaronder zijn veel creolen, afstammelingen van Portugezen of Hollanders, en sommige families hebben zelfs Vlaamse namen.
Een andere belangrijke figuur naast dos Santos is de minister van olie, Desidereo Costa.

Angola wil graag de grote jongen uithangen in de regio en dat lukt aardig. Het Angolese leger heeft de meest moderne wapens, zelfs beter dan Zuid-Afrika. Een paar feiten:

• President Mugabe van Zimbabwe wordt in moeilijke tijden gesteund door Angolese soldaten.
• Een paar jaar geleden vond in Congo Brazzaville een staatsgreep plaats. Het Angolese leger greep in een hielp een eigen vriendje aan de macht.
• In februari braken in Kinshasa, de hoofdstad van Congo, gevechten uit tussen aanhangers van president Kabila en zijn politiek rivaal Bembe. Angola zond Kabila de nodige hulptroepen.