Lange tijd werd enkel olie gewonnen in de provincie Cabinda maar nu zijn voor de Angolese kust reusachtige olievoorraden ontdekt. Men boorde met de allernieuwste technieken in de diepzee in de bedding van de Kongorivier. Internationale oliemaatschappijen als BP, Total, Texas en Chevron staan te dringen om de voorraden verder te ontginnen. De Chinezen ontbreken, zij missen de technische kennis voor deze wijze van oliewinnen.

Nu al produceert Angola dagelijks 1 miljoen vaten ruwe olie en levert het land 8% van alle olie aan de Verenigde Staten. De verwachting is dat deze hoeveelheid binnen 5 jaar verdriedubbeld zal zijn. ‘IJzeren godinnen der winst’ worden de olieplatforms in zee al genoemd.

Ook bij Sao Thomé en Principe, eilanden voor de kust van Angola, is onlangs olie ontdekt. Amerika stond meteen vooraan en bood zelfs aan het leger van Sao Thomé en Principe te trainen. Waarvoor is onduidelijk. Maar Angola en Nigeria bemoeien zich er nu ook tegenaan.

Afgestorven mangrovebos nabij olieraffinaderij

De afgelopen tien jaar heeft de Angolese regering jaarlijks twee ŕ drie miljard dollar aan de export van aardolie verdiend. Deze inkomsten vormen 90% van het gehele staatsbudget.
De toenemende winsten zijn echter nauwelijks in de staat geďnvesteerd en vooral verdwenen in de zakken van de machthebbers. In 2001 raakte bijv. 1,5 miljard dollar aan olie-inkomsten ’kwijt’.

Openheid van zaken
Beheer en exploitatie van Angola’s immense olievoorraden zijn in handen van de staatsonderneming Sonangol. De meeste oliebedrijven weigerden openheid van zaken te geven over betalingen die via Sonangol doen aan de Angolese staat. Rond 2000 drongen een aantal NGO’s en Europese regeringen aan op meer transparantie in de oliehandel. BP beloofde zijn betalingen openbaar te zullen maken. Vicente, president-directeur van Sonangol, ontstak in woede toen hij dit hoorde en sprak zeer dreigende taal die erop neerkwam dat BP kon vertrekken uit Angola als ze de boeken open zou doen.

De Angolese bevolking heeft geen idee wat haar bodemrijkdommen waard zijn, laat staan dat ze er toegang tot heeft. Dat hebben wel de internationale bedrijven.
Als tegenprestatie zetten ze her en der schooltjes neer, delen cadeautjes uit en steunen diverse NGO’s die zich zo half en half monddood laten maken. Een geldgever geef je minder snel ongelijk.

printversie

Downloads: