Nelson Rolihlahla Mandela Korte biografie Nelson Mandela werd geboren op 18 juli 1918 in Transkei. Hij werd opgevoed in kringen van zijn neef en chief Jongintaba. Volgens sommigen ontleent hij hier zijn uitstraling van natuurlijk leiderschap aan.
Mandela, president van Zuid-Afrika
In 1940 trok hij naar Johannesburg en vond werk bij een liberaal joods advocatenkantoor. Mandela werd lid van het ANC, wat toen nog een exclusief Afrikaanse organisatie was.
In 1952 richtten Oliver Tambo en Nelson Mandela het eerste zwarte advocatenkantoor in Zuid-Afrika op. Intussen was de Nationale Partij aan de macht gekomen en dat leidde tot verscherping van de apartheidspolitiek.
Het ANC begon een campagne om via burgerlijke ongehoorzaamheid tegen de apartheidswetgeving te protesteren.
Na het beruchte bloedbad in Sharpville in 1960, waar de politie negenenzestig vreedzame demonstranten doodschoot, kwam Mandela tot de conclusie dat de tijd van geweldloos verzet voorbij was. Van het ANC kreeg hij de opdracht om een militaire tak op te zetten onder de naam Umkhonto we Sizwe. In die tijd kreeg hij de bijnaam ‘Zwarte Pimpernel’, omdat hij veelvuldig van vermommingen gebruik maakte om uit handen van de politie te blijven.
In 1962 werd hij gearresteerd en tijdens het Rivonia proces samen met zeven andere ANC leden tot levenslang veroordeeld en op Robbeneiland gevangen gezet. Het zou bijna zesentwintig jaar duren voordat Mandela weer op vrije voeten zou staan.
Tijdens het verblijf op Robbeneiland ontwikkelde Mandela zijn politieke bewustzijn en kreeg steeds meer een leidersrol toebedeeld. In april 1982 werd hij samen met Walter Sisulu en anderen overgeplaatst naar de Pollsmoor gevangenis in Kaapstad. Volgens geruchten omdat hij een te grote invloed zou hebben op zijn medegevangenen.
In 1986 ontmoette hij Kobie Coetsee, minister van justitie. De jaren daarna volgden meer gesprekken die duidelijk maakten dat de regering tot een vergelijk met het ANC wilde komen.
Toen De Klerk in 1988 president werd, gingen de veranderingen snel. De Klerk schafte de ‘kleine apartheid’ af en hief het verbod op het ANC en andere organisaties op. 11 februari 1990 werd Mandela vrijgelaten.
Vier jaren van moeizame onderhandelingen volgden. Deze periode werd gekenmerkt door veel geweld tussen ANC en Inkatha.
Uiteindelijk leidden de onderhandelingen in april 1994 tot de eerste vrije en democratische verkiezingen in Zuid Afrika. Op 9 mei werd Mandela zonder tegenstemmen in het parlement tot president gekozen.
Al snel richtte Mandela zich meer tot de ceremoniële kanten van het presidentschap en liet de dagelijkse regeerpraktijk over aan Thabo Mbeki, de vice-president die hem in 1999 opvolgde.
