Privatisering kopermijnen Zambia in 1996

Deze privatisering van de kopermijnen vond plaats onder druk van de Wereldbank en het IMF en werd als voorwaarde gesteld bij de vermindering van de enorme schuldenlast van Zambia. De exportinkomsten van Zambia bestaan voor 75% uit koperverkoop. De wereldkoperprijs was op dat moment laag en de Zambiaanse overheid had dringend buitenlands investeringsgeld nodig om de koperproductie te verhogen. De verkoop leidde echter niet tot een verbetering, maar tot een forse verslechtering voor het land en de medewerkers van het bedrijf.

Het staatsbedrijf ZCCM werd opgesplitst en de onderdelen verkocht aan buitenlandse bedrijven. Onder andere in Konkola Copper Mines (KCM) dat in handen kwam van AngloAmerican en inmiddels Vedanta, en Mopani dat Zuid-Afrikaans eigendom is. Om deze en andere buitenlandse investeerders aan te trekken tekende de Zambiaanse overheid bijzonder gunstige investeringsverdragen, zogenaamde Development Agreements, met deze bedrijven. Daarin staat bijvoorbeeld:

• Dat zij slechts 0,6 procent van de opbrengst aan royalties hoeven af te staan. Dus van elke 1.000 euro die in koperbedrijven wordt verdiend hoeven bedrijven slechts 6 euro aan Zambia af te staan.
• Dat zij slechts 25 winstbelasting betalen (normaal 35 procent in Zambia en voor banken 45 procent).
• Dat deze afspraken, afhankelijk van het bedrijf, 15 tot 20 jaar gelden en tussentijds niet veranderd mogen worden (zogenoemde stabiliteitsperiode om bedrijven zekerheid van opbrengst te garanderen).