Beira, een bruisende stad?





MARY-ANN SANDIFORT Beira knapt zienderogen op; panden worden hersteld en geverfd, winkels en uitgaansgelegenheden geopend en er is steeds meer te koop. Beira begint een beetje te bruisen. e winkels in Beira zijn vol. Er is een grote variëteit aan artikelen. De straatverkopers bieden elke week nieuwe spullen aan, van sexy damesondergoed, tot een messenset, wasknijpers, speelgoedgeweren en Franse kaasjes. Ondanks de moordende concurrentie van de moderne tweedehands kleding, zijn in het centrum kledingzaken geopend: eentje vol dure sportschoenen en een winkel met de allerlaatste modetrends - soulpijpen, truitjes die net onder de borsten hangen en plateauzolen. Zelfs de swingende, denderende housedreun ontbreekt niet in de winkel. De moderne kleding vindt gretig aftrek; op straat zie je regelmatig strak geklede meisjes lopen. Ook in de armere buurten is het aanbod van goederen gegroeid; de verscheidenheid aan producten is groter - speelgoed, fietsen, fietsonderdelen en tientallen soorten koekjes. Op straat worden eindelijk snacks verkocht, zoals gepofte maïs, cakes en gevulde hartige hapjes. Rood en geel     Het uitgaansleven in Beira floreert. Het voormalige Oceana is weer open, een groot pand aan het strand met een bar, restaurant en een discotheek. Net als in de nieuwe open-luchtdiscotheek Estrella komen ook in Oceana opvallend veel jongeren; blijkbaar is de rijke garde in Beira behoorlijk groot. Zelfs in de vele uitgeleefde panden wordt nieuw leven geblazen. Alleen een verfje geeft al een heel ander aanzien. Daarnaast zorgt bierfabrikant Manica voor de kleuren geel en rood in de stad; waar Manica-bier wordt verkocht, prijkt het felgekleurde logo op de muur. Coca-cola doet een zelfde duit in het zakje, zodat de kleuren rood en geel de overhand krijgen in Beira. Op de zondagen is het strand bijna een tweede Scheveningen aan het worden. Auto's verzamelen zich op het duin en de eigenaars troeven elkaar af met harde muziek. Eromheen hangen jongeren en een paar verdwaalde straatjochies. Vlak voor hen staan de caravans en tenten van de Zimbabwanen en Zuid-Afrikanen die hier op vakantie zijn. Een eindje verderop staat een bezwete, oudere vrouw stukken van een omgevallen boom af te hakken. Ze moet brandhout hebben om daarmee maïsmeel voor vanavond te kunnen koken. De verschillen blijven groot en schrijnend.