De Zuid-Afrikaanse verkiezingen zijn rustig, vrij en eerlijk verlopen. Zuid-Afrika is een normaal, democratisch land geworden en dat is heel anders dan vijf jaar geleden. Het ANC werd de grote winnaar van de landelijke parlementsverkiezingen met 66,4% van de stemmen, net geen tweederde meerderheid.

De Democratische Partij (DP) werd, met een racistisch getinte campagne, tweede met 9,5 % van de stemmen en mag zich de officiële oppositie noemen. De Nieuwe Nationale Partij (NNP) werd weggevaagd en haalde niet meer dan 6,9 %. In 1994 haalde de partij nog 20,4%. De Inkatha Freedom Partij (IFP) deed het beter dan verwacht en haalde 8,6 % van de stemmen, wel minder dan de 10,5 % van 1994. Nieuwkomer het United Democratic Front (UDM) van Bantu Holomisa haalde 3,4 % en dat was voldoende voor 14 zetels in het parlement.

Op 14 juni koos het nieuwe parlement volgens verwachting Thabo Mbeki als president en opvolger van Nelson Mandela. Inmiddels heeft Mbeki zijn regering bestaande uit ANC en IFP gepresenteerd. Opvallend daarbij is dat IFP-leider Buthelezi niet de post van vice-president heeft gekregen. Deze eer is voorbehouden aan ANC'er Jacob Zuma. Het aantal vrouwelijke ministers en staatssecretarissen is verdubbeld, waarmee het ANC zijn beloftes op dit punt nakomt.

Het ANC won de provinciale verkiezingen in acht van de negen provincies. Alleen in KwaZulu-Natal won de IFP. Het ANC is daarmee in alle provinciale regeringen vertegenwoordigd, behalve in de West-Kaap. NNP en DP haalden daar samen net de meerderheid, en sloten de grootste partij, het ANC, uit van de regering.

1500 vrouwelijke waarnemers bij verkiezingen Zuid-Afrika

Voor vrouwen is de drempel om te gaan stemmen hoger dan voor mannen. Door de inzet van vrouwelijke waarnemers uit Zuid-Afrika zelf tijdens de verkiezingen van 2 juni 1999, is voor vrouwen de weg naar de stembus makkelijker gemaakt. Vooral op het traditionele, door mannen gedomineerde platteland kwamen de waarnemers in actie. NiZA betaalde met f 25.000,- de helft van de kosten.