Kirsten Hund is één van de ‘economen’ van NiZA. Begin maart was ze in Kisangani in de DR Congo om partners van NiZA te bezoeken. Belangrijkste thema’s: ontbossing en diamantwinning.

Klik hier voor het fotoverslag

Het doel van de reis was om de eerste activiteiten van het nieuwe PPP-programma bij te wonen. Daarnaast wil NiZA een beter beeld krijgen van de specifieke problemen waar de Congolese partners mee te maken hebben.

Meer over Kisangani

Een paar citaten uit Kirstens reisverslag:

“Iedereen fietst! De stad is zo lang afgesloten geweest van aanvoer van buiten, dat er helemaal geen benzine meer was op den duur. Dus fietst echt iedereen op prachtig versierde Chinese fietsen. Dat is ook meteen het enige wat hier goed onderhouden is; de helft van de centrale markt bestaat uit stalletjes met fiets onderdelen. Er zijn ook alleen maar fietstaxi’s. En dat is niet met een karretje, maar gewoon achter op de bagagedrager, op een kunstig gehaakt kussentje .

Daar zie je dus allemaal zwetende jongetjes hijgend de berg op fietsen met achterop keurige dikke mamans met hoge hakken in hun lange strakke rokken, liefst ook nog met 12 kilo bananen. En elke 10 meter een kantoor dat diamanten opkoopt. Verder is alles vergane glorie; veel afgebladderd, ingestort, stukgeschoten, koloniale villa’s die tot militaire kazerne zijn gemaakt, jammer.”

[…]

“Ik ben onder de indruk van OCEAN. ‘t Is een groep jonge heel erg enthousiaste en bevlogen mensen, veelal studenten en docenten van de universiteit; ecologen en biologen. Veel werken vooral op micro niveau; ze zijn bezig met het planten van bomen en het geven van voorlichting in dorpen over hoe je voorkomt dat de varkens je oogst opeten. En ze maken de link met de hogere politieke en economische belangen. Ik vond het fascinerend om te zien hoe mensen tijdens de conferentie over de toekomst van het Congolese woud met passie en kennis van zaken te keer gingen.”

[…]

“Na twee dagen praten gelukkig wat praktijk; we zijn met 30 mensen, veel journalisten, een bosbouwconcessie gaan bezoeken. Eerst twee uur in een holle boomstam de rivier af, dat wiebelde, maar wel heel bijzonder om op die manier het land te zien. De Congo-rivier heeft toch iets magisch, voor mij dan. Toen 4 uur door het oerwoud gesjouwd, mét hyperenthusiaste biologen die elk blaadje hebben uitgelegd. Duizendpoten van 40 cm lang... brrrr!! De bomenkap is tragisch. Elke keer als je weer zo'n gigantische honderd jaar oude boom ziet liggen moet je bijna huilen. Zo intens zonde.

Aan de andere kant volkomen begrijpelijk dat de mensen, die bijna niks hebben, profiteren van wat er wel is. Alleen jammer dat ze ongeveer 10 dollar krijgen voor bomen die op de markt 500 dollar opbrengen.”