Dat de president van Namibië, Sam Nujoma, niets moet hebben van de homohuwelijken in Nederland is zijn goed recht. Dat de president verkondigt dat Nederlandse homoseksuelen bij aankomst in Namibië onmiddellijk zullen worden teruggestuurd, is zeer wonderlijk. Dat hij verklaart dat homoseksuele Namibiërs moeten worden opgespoord, gearresteerd en gedeporteerd (zie het artikel hierover in dit nummer) is een schending van mensenrechten. Hier spreekt een leider die de onderdrukking van een bevolkingsgroep propageert.

Elisabeth Khaga (rechts) en Liz Frank, waarschijnlijk de beroemste voorvechters van homorechten in Namibië, in Windhoek tijdens de protestbijeenkomst tegen de oproep van Nujoma om homo's te arresteren en te deporteren

Wanneer we in dit blad schrijven over de Nederlandse regering, dan is dat doorgaans om kritiek te leveren. In het geval van de homohaat van Nujoma echter is er alle reden om de Nederlandse regering te prijzen. Minister van Buitenlandse Zaken Van Aartsen veroordeelde niet alleen meteen Nujoma's uitspraken, maar wil ook in EU-verband een 'dialoog' met de Namibische regering opzetten over mensenrechten en goed bestuur. Nu maar afwachten wat dit oplevert. Meer lof nog verdient de Nederlandse ambassade in Windhoek. Deze liet in niet mis te verstane woorden haar ongerustheid blijken aan de Namibische autoriteiten, en liet bovendien weten het bij de bescherming van homo-activisten niet alleen bij woorden te willen laten.

Een krachtdadige opstelling, die wellicht mogelijk is omdat er weinig Nederlandse belangen in Namibië beschermd hoeven te worden. Nederland onderhoudt bijvoorbeeld geen structurele ontwikkelingsrelatie met het land.
Maar toch, alle lof.