De terroristische aanvallen van 11 september in de Verenigde Staten hebben in de regio Zuidelijk Afrika diep afgrijzen opgeroepen. Voor zover bekend waren de reacties van alle overheden en alle particuliere organisaties fel afwijzend.

In de Nederlandse media is regelmatig gewezen op het 'draagvlak' dat de terreur zou hebben in het arme deel van de wereld. Het Westen in het algemeen en de Verenigde Staten in het bijzonder leven in rijkdom en doen betrekkelijk weinig om de armoede elders uit te bannen. Dat zou verbittering oproepen en sympathie voor anti-Amerikaans terrorisme.

Dit is evenwel een volkomen misplaatste visie. Nergens in de commentaren uit Zuidelijk Afrika klinkt een dergelijk geluid; de terreur wordt zonder voorbehoud afgewezen.

Wel wordt de VS vaak beschuldigd van een cynische machtspolitiek, waarin bescherming van mensenlevens lang niet altijd topprioriteit heeft. Kijk bijvoorbeeld naar Irak, zeggen de commentatoren, waar door de Amerikaanse boycot veel onnodige doden vallen. Of naar de acties van Israël tegen de Palestijnen. De MPLA, de regeringspartij van Angola, kan niet nalaten toch even te wijzen op de terreur in eigen land van de Unita-rebellen.

Eens te meer is duidelijk geworden dat de wereld één groot dorp is. Dat geldt voor handel, hulp, migratie en ook voor terreur. Cynisme of terugtrekken op de eigen vesting is gevaarlijk. Alleen een maximale dialoog tussen culturen en volkeren biedt uitzicht op wereldvrede.